Tanousca - SPRZEDANA !

     Tanousca, tak samo jak jej imię, jest jedną wielką zagadką. Jest bardzo cicha, nieśmiała, uległa. Nie bardzo potrafi dogadać się ze stadem. Raczej trzyma się z boku i bacznie obserwuje. Tak samo podchodzi do człowieka. Z dystansem wyciąga ciekawskie chrapy. Z dozą niepewności podąża do swojego boksu jakby niepewna co tam zastanie. Chyba jednak nie ma jej się co dziwić. Jej historia ma tak wiele wątków, że ciężko powiedzieć o ustabilizowaniu wielu z życiowych aspektów. Różne sytuacje raczej odebrały jej pewność siebie, a ciągłe zmiany wzbudziły niepokój.

     Według źródeł, do których udało mi się dotrzeć Tanousca została wyhodowana w Holandii gdzie rozpoczęła swoje dorosłe życie jako zawodnik ujeżdżenia. Zanim trafiła do Polski zostawiła po sobie 3 źrebaki również zarejestrowane w KWPN. Jej córka Caprice po Voice do dziś startuje w konkursach ujeżdżeniowych z powodzeniem. Gdy Tanousca trafiła do Polski została przeznaczona wyłącznie do hodowli i kryta ogierami nie związanymi z ujeżdżeniem. Jakby ktoś w ogóle nie doczytał jej rodowodu... W rejestrze widnieje dwoje potomstwa Tanouski. W międzyczasie klacz doznała pourazowego zaniku mięśnia z prawej strony zadu. „Legendy” głoszą, że stało się to przy jednym z porodów, ale coś ciężko mi w nie uwierzyć... Nie przeszkadza jej to znacząco w poruszaniu, choć z pewnością obniża walory wizualne. Nie wspomnę już, że trafiła do mnie chuda tak, że mogłam uczyć na niej końskiej anatomii. Smutno było na nią patrzeć i widzieć w jej oczach pytanie: co tym razem wymyśliłeś dla mnie człowieku?!

     Ale historia klaczy dotarła do wesołego rozdziału! Trafiła do nas. Do domu gdzie nie zabraknie jej owsa, siana i ciepła naszych rąk. Aktualnie wygląda bardzo dobrze kondycyjnie. Nie mamy z nią żadnych problemów, ani konfliktów. Wciąż jednak pracujemy nad tym by zaufała, że u nas będzie jej dobrze. Zaczęliśmy od docenienia jej. Uważam, że ruchowo był to kiedyś bardzo fajny koń. Wciąż pozostał jej równy, głęboko kroczący stęp i silny motor w zadzie w kłusie i galopie. Z pewnością też była piękna. Ma bardzo długą, wysoko osadzoną szyję z lekkim połączeniem głowy. Solidne nogi i bardzo duże, mocne kopyta. Jej pochodzenie łączy w sobie wspaniałe linie topowych ogierów, których potomstwo to gwiazdy wielkich formatów. Złoty medalista mistrzostw Europy oraz Olimpiady w Londynie, Uthopia to półbrat Tanouski od strony ojca (Metall). Z kolei ojcem matki Tanouski jest Jazz, który wyszkolony do Grand Prix zdobywał złote medale na międzynarodowych arenach dla Holandii. Był także liderem międzynarodowego rankingu reproduktorów WBFSH. Ciekawostką też jest, że wszystkie klacze z jego rodowodu dawały potomstwo startujące na poziomie Grand Prix co świadczy o doskonałości materiały żeńskiego w tej linii.

     Jestem zdania, że każdy koń potrzebuje wsparcia stada by czuć się pewnie. My dostrzegamy w Tanousce to czego nie widać gołym okiem. Tym samym chcemy sprawić by poczuła się u nas jak w rodzinnym domu, zaufała nam i nabrała pewności siebie. Gdy to zrobi dopełni się obraz konia o idealnych wartościach hodowlanych, które będą widoczne dla każdego. Wtedy pożałują Ci, którzy nie potrafili jej wystarczająco docenić przez całe jej życie...

 DOŚWIADCZENIE HODOWLANE:

* Źrebięta urodzone u poprzednich właścicieli *   20.07.2006 -> ogierek Bar Le Duc B po Voice 28.06.2007 -> klaczka Caprice TSH po Voice 12.05.2009 -> klaczka Enousca B po Wilawander 24.04.2016 -> ogierek Tiger po Rejent 24.03.2018 -> klaczka Tago E po Goder
		20.06.2019 -> ogierek Tassimo Jak Malowany po Totilas (Gribaldi x Glendale)